Anam babam beni anlamıyo! Arkadaş sanki ben istiyorum ölmeyi. Neymiş efendim ders çalışmazsam; okulda kalırmışım, iş bulamazmışım, param olmayınca da ölürmüşüm. Sanki ben istemiyorum ders çalışmayı. (Ders çalışıcam ama Türkçe değil, İngilizce değil, matematik hiç değil, bu değil, bunlar değil. Beni anlamıyorsunuz farklı bişeyler istiyorum.) Ben de istiyorum elbet çalışmak içimden gelsin; alıyım kitabı hatim edeyim, konu hakkındaki testlerinde hepsini doğru yapayım ama olmuyor arkadaş! OL-MU-YOR! Ben oturup ders çalışamıyorum. Nokta. (Aslında şu verimli zaman çizelgesi denen şeyi de denedim ama yine olmuyor.)
Ben odamda asla ders çalışmam o oda benim şatom olum! Hayal kuruyom ben orda bu yazılar nerden çıkıyor zannediyonuz siz. Ben o odanın içinde ders çalışıpta oradaki muhteşemliği söndürmek istemiyorum. Aşağı inip evin bahçesinde çalışıyorum genelde *ayda 2 kere falan*. Hevesleniyorum her seferinde sanki böyle sınavdan 100 alcakmış gibi didiniyorum. Ama başlangıçtaki o hırslı o çalışkan Pamela; 10 dakika sonra yok oluyor ve bir daha asla bulunamıyor. İsviçreliler otu boku araştırcana bunu düşünseler ne hoş olur değil mi? Ve ben ne yapıyorum? Ben, böyle boş zamanlarımda evi dolaşıyorum. Ne hoş fanteziler değil mi? Ama bazı istisnai durumalar da yok değil. Ben, Pamela ne zaman ne yapacağım belli olmaz. Bazen de *4-5 ayda bir* deli gibi test çözerim ve sonuç kötü not alırım. ama ne hikmetse o cünüp, beyni kıçından büyük *ki çoook büyük* sınavdan önce “Ben hiç kitap açmadım. Of hiç bişey bilmiyorum!” diyen sürtük sınıfın ineği olan kız 100 alıyor. Daha da kötüsü ne biliyor musunuz? Ben ilahi adaleti savunup ona beddua ediyorum. Ettiğim beddua bile kıçımda patlıyo! Sonuç sivilceli bir surat ve herşeye ’fucker‘ diyen bir Pamela…
Gece yatmadan önce birden aklıma geldi. Yani eger bok gibi olduğunu düşünüyorsanız n'olur yorum yapıp da şu aciz kulu küçük düşürmeyin.
Budala Pamela :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder